Afsluitende bijeenkomst 55+ project Flevoland
Ruud Wouters, lid van de Cliëntenraad Utrecht & Flevoland woonde onlangs de afsluitende bijeenkomst van de eerste groep van het 55+-project in Flevoland bij. In dit artikel vertelt hij er meer over: ‘Vrijwel alle deelnemers hadden een langdurig dienstverband bij één werkgever, een beroepsgerichte opleiding en of een beperkt ervaringsgebied. En waren daardoor volkomen onbekend met het verschijnsel ”vacature vinden” en solliciteren. Dus als beleidsmakers verwachten dat deze groepen mensen zelfredzaam zijn en snel aan het werk komen, raad ik ze aan eens bij deze mensen aan te schuiven.’
‘Ook na twaalf bijeenkomsten blijken de meeste deelnemers nog midden in het verwerkingsproces van hun baanverlies te zitten. Met als gevolg faalangst, beperkt zoekgedrag, twijfel over hun baankans, frustratie, onbehagen - soms tegen overspannen aan - , enzovoort. Allerlei factoren die zowel je zicht op een baan belemmeren als de presentatie naar een werkgever negatief beïnvloeden.’
Steun door groepsverband
‘Duidelijk is dat het werken in een groep van tussen de twaalf en zestien mensen met een vergelijkbaar verwerkingsproces helpt en de deelnemers tot steun kan zijn. Ze merken dat ze niet de enigen zijn in deze situatie. Hierdoor kunnen ze het persoonlijk ervaren falen delen en komt het besef dat het niet “alleen”door henzelf komt, maar dat deze situatie iedereen kan overkomen.’
Beperkt zoekgedrag
‘Opvallend is dat de deelnemers nog steeds vrij beperkt naar een baan zoeken. Ze doen dat vooral op basis van hun “beperkte”werkervaring. Terwijl de meeste mensen bij een beetje doorvragen voldoende competenties hebben om hun baanbreedte en baankans te vertienvoudigen. Mogelijk komt dit beperkt zoeken door het beperkte zelfbeeld, gebrek aan sollicitatie-ervaring en verlies van eigenwaarde door het baanverlies.’
Advies
‘Ik heb aangegeven dat je niet alleen naar internetvacatures moet kijken, maar ook moet beseffen dat er jaarlijks tussen de 1 á 2 miljoen mensen van baan wisselen. Een groot deel van deze wisselingen is niet zichtbaar, omdat vacatures intern worden opgevuld, zowel door baanwisseling als door instroom vanuit de directe relatiekring. Ook heb ik verteld dat een functiebenaming nog niet alles over het uiteindelijk uit te voeren takenpakket zegt. Zo zal een werknemer bij de ene werkgever een beperkt aantal taken hebben en direct kunnen terugvallen op iemand naast hem of haar. Terwijl er bij een andere werkgever in “eenzelfde” functie juist veel meer van iemand wordt veracht en hij/zij volledig zelfstandig moet werken. Gebruik daarom de inmiddels verkregen tools om te kijken wat je een werkgever te bieden hebt en maak je zichtbaar via netwerken. Ga actief op zoek naar de werkgever die dat werk aanbiedt waarvoor jij de competentie bezit. Ga langs, probeer een praatje te maken of zoek uit welk uitzendbureau (of welke locatie) deze werkgever van tijdelijke of vast werknemers voorziet.’
Beeld van de groep
‘Zonder goede persoonlijke ondersteuning en dit soort bijeenkomsten heeft deze groep meer tijd nodig om aan het werk te komen. Dwangmaatregelen als PAWA en “gedwongen”werkaanbod van gemeenten werken voor deze groep 55plussers averechts. Want laten we eerlijk zijn: er zal geen werknemer iemand aannemen die door faalangst niet presteert. Het uitvalrisico is gewoon te groot. Naast het groepsproces was er ook ruime aandacht voor het individu. Daarnaast merkte ik dat een groot deel van onze aanbevelingen als cliëntenraad UWV Utrecht & Flevoland in de opzet van deze bijeenkomsten zijn terug te vinden en ik hoop dat een bijdrage leveren om deze groep aan het werk te krijgen.’
Steun door groepsverband
‘Duidelijk is dat het werken in een groep van tussen de twaalf en zestien mensen met een vergelijkbaar verwerkingsproces helpt en de deelnemers tot steun kan zijn. Ze merken dat ze niet de enigen zijn in deze situatie. Hierdoor kunnen ze het persoonlijk ervaren falen delen en komt het besef dat het niet “alleen”door henzelf komt, maar dat deze situatie iedereen kan overkomen.’
Beperkt zoekgedrag
‘Opvallend is dat de deelnemers nog steeds vrij beperkt naar een baan zoeken. Ze doen dat vooral op basis van hun “beperkte”werkervaring. Terwijl de meeste mensen bij een beetje doorvragen voldoende competenties hebben om hun baanbreedte en baankans te vertienvoudigen. Mogelijk komt dit beperkt zoeken door het beperkte zelfbeeld, gebrek aan sollicitatie-ervaring en verlies van eigenwaarde door het baanverlies.’
Advies
‘Ik heb aangegeven dat je niet alleen naar internetvacatures moet kijken, maar ook moet beseffen dat er jaarlijks tussen de 1 á 2 miljoen mensen van baan wisselen. Een groot deel van deze wisselingen is niet zichtbaar, omdat vacatures intern worden opgevuld, zowel door baanwisseling als door instroom vanuit de directe relatiekring. Ook heb ik verteld dat een functiebenaming nog niet alles over het uiteindelijk uit te voeren takenpakket zegt. Zo zal een werknemer bij de ene werkgever een beperkt aantal taken hebben en direct kunnen terugvallen op iemand naast hem of haar. Terwijl er bij een andere werkgever in “eenzelfde” functie juist veel meer van iemand wordt veracht en hij/zij volledig zelfstandig moet werken. Gebruik daarom de inmiddels verkregen tools om te kijken wat je een werkgever te bieden hebt en maak je zichtbaar via netwerken. Ga actief op zoek naar de werkgever die dat werk aanbiedt waarvoor jij de competentie bezit. Ga langs, probeer een praatje te maken of zoek uit welk uitzendbureau (of welke locatie) deze werkgever van tijdelijke of vast werknemers voorziet.’
Beeld van de groep
‘Zonder goede persoonlijke ondersteuning en dit soort bijeenkomsten heeft deze groep meer tijd nodig om aan het werk te komen. Dwangmaatregelen als PAWA en “gedwongen”werkaanbod van gemeenten werken voor deze groep 55plussers averechts. Want laten we eerlijk zijn: er zal geen werknemer iemand aannemen die door faalangst niet presteert. Het uitvalrisico is gewoon te groot. Naast het groepsproces was er ook ruime aandacht voor het individu. Daarnaast merkte ik dat een groot deel van onze aanbevelingen als cliëntenraad UWV Utrecht & Flevoland in de opzet van deze bijeenkomsten zijn terug te vinden en ik hoop dat een bijdrage leveren om deze groep aan het werk te krijgen.’
