Eindejaarsafsluiting
Vorig jaar heb ik rond deze tijd nogal wat commotie veroorzaakt binnen de cliëntenraden. We werden en worden binnen UWV geconfronteerd met de financiële taakstelling die we vanuit de politiek krijgen opgelegd. Ik heb in dat kader toen de etentjes afgeschaft die na afloop van de vergaderingen bij de eindejaarsafsluitingen werden gehouden. Dat werd mij niet in dank afgenomen. Dat snap ik heel goed, maar ik vond toen dat ik daarvoor een goede reden had: de bezuinigingen binnen UWV.
Om daaraan te kunnen bijdragen, heb ik naar het uitgavenpatroon binnen Cliëntenparticipatie gekeken en waarop we eventueel kosten konden besparen. Die ruimte zat volgens mij niet in de vaste vergoedingen of reiskostenvergoedingen die de raadsleden krijgen. Dat is een gegeven waarop ik niet eenzijdig kan sturen, omdat we dat zo met elkaar hebben vastgelegd in de regeling Cliëntenparticipatie. Wel was er ruimte in de extra kosten die we maken. Die kan ik wel sturen en beïnvloeden.
Misschien heb ik mij teveel laten leiden door mijn bezuinigingsdrift, maar dat is achteraf gezien makkelijk praten. Ik kreeg vanuit het team van cliëntenparticipatie en de raden wel wat reacties, maar die gaven mij niet het idee dat ik een totaal verkeerde beslissing had genomen. Ook waren er begripvolle reacties voor mijn actie.
In de loop van het jaar kwamen er toch wel meer vragen van raadsleden. Men gaf aan de afschaffing niet leuk te vinden. Ook vroeg men mij rechtuit hoe het dit jaar zou gaan. Ik heb in eerste instantie aangegeven mijn standpunt niet te wijzigen. We moeten nog steeds bezuinigen en daarin past deze beslissing. Raadsleden waren echter van mening dat het niet alleen om het etentje ging, maar vooral ook om de sociale component ervan. Het was en is goed om ook buiten de vergaderingen om met elkaar van gedachten te wisselen en daarvoor was het etentje uitermate geschikt. Goed voor de onderlinge band en werksfeer binnen de raden. Bovendien zien raadsleden het als een waardering voor al het werk dat zij doen. Daarom heb ik een van de laatste bijeenkomsten gezegd opnieuw de situatie te bekijken. Ik heb dat gedaan en ben tot de conclusie gekomen dat de argumenten om het wel te doen zwaarder wegen dan de financiële component. Kortom, dit jaar gaan de eindejaarsetentjes gewoon door. Dit is ook in het team Cliëntenparticipatie besproken. Over de invulling zijn uniforme afspraken gemaakt. Uw adviseur kan u hierover verder informeren.
Nico de Boer
manager Cliëntenparticipatie
Misschien heb ik mij teveel laten leiden door mijn bezuinigingsdrift, maar dat is achteraf gezien makkelijk praten. Ik kreeg vanuit het team van cliëntenparticipatie en de raden wel wat reacties, maar die gaven mij niet het idee dat ik een totaal verkeerde beslissing had genomen. Ook waren er begripvolle reacties voor mijn actie.
In de loop van het jaar kwamen er toch wel meer vragen van raadsleden. Men gaf aan de afschaffing niet leuk te vinden. Ook vroeg men mij rechtuit hoe het dit jaar zou gaan. Ik heb in eerste instantie aangegeven mijn standpunt niet te wijzigen. We moeten nog steeds bezuinigen en daarin past deze beslissing. Raadsleden waren echter van mening dat het niet alleen om het etentje ging, maar vooral ook om de sociale component ervan. Het was en is goed om ook buiten de vergaderingen om met elkaar van gedachten te wisselen en daarvoor was het etentje uitermate geschikt. Goed voor de onderlinge band en werksfeer binnen de raden. Bovendien zien raadsleden het als een waardering voor al het werk dat zij doen. Daarom heb ik een van de laatste bijeenkomsten gezegd opnieuw de situatie te bekijken. Ik heb dat gedaan en ben tot de conclusie gekomen dat de argumenten om het wel te doen zwaarder wegen dan de financiële component. Kortom, dit jaar gaan de eindejaarsetentjes gewoon door. Dit is ook in het team Cliëntenparticipatie besproken. Over de invulling zijn uniforme afspraken gemaakt. Uw adviseur kan u hierover verder informeren.
Nico de Boer
manager Cliëntenparticipatie
