Kees Eken, 30 jaar ervaring in dienst van UWV
Kees Eken is al 30 jaar cliënt bij UWV. Sinds 1 februari 2009 is hij lid van de cliëntenraad Limburg. Hij wil zijn ruime ervaring inzetten om de dienstverlening te verbeteren. Aandachtspunten voor Eken zijn de samenvoeging van de cliëntenraden van de werkeloosheidswet en de arbeidsongeschiktheidswet, en reflectieve workshops die hij aan UWV medewerkers gaf.
In 2008 werd besloten tot het samenvoegen van twee bestaande cliëntenraden. Voor de leden van de nieuwe raad zijn zo veel mogelijk nieuwe leden aangetrokken. De raad kon zo met een schone lei beginnen. In 2008 werd begonnen met het werven van de leden voor de nieuwe raad en tegen de zomer was men er al in geslaagd om een vrijwel complete raad van 16 leden te vormen.
Hierna kon de raad aan de slag. Dit ging niet altijd even soepel. De leden van de raad hadden nog niet genoeg kennis van UWV en gingen van tijd tot tijd te snel over tot het geven van adviezen. Naarmate de raad langer functioneerde ging dit steeds beter: “De raad kreeg steeds meer ervaring, dit was onder andere mogelijk omdat UWV ons de mogelijkheid bood om meer kennis van het bedrijf te krijgen doormiddel van werkbezoeken”. Hiernaast trad de raad steeds vaker in dialoog met de districtsmanager zodat ook haar visie en kennis kon worden meegenomen in de adviezen die de cliëntenraad uitbracht. Door deze nieuwe werkwijze zijn de adviezen aanzienlijk verbeterd en werd UWV zienderogen beter in staat om deze in praktijk te brengen.
Naast zijn werkzaamheden voor de cliëntenraad heeft Eken zich ook nuttig gemaakt voor UWV door workshops te geven aan medewerkers. Eken heeft medewerkers van UWV een spiegel voorgehouden door zijn eigen ervaringen als cliënt met ze te delen. Het plan voor deze workshops is ontstaan doordat Eken in de 30 jaar dat hij cliënt is geweest een logboek heeft bijgehouden over zijn ervaringen met UWV. Deze logboekaantekeningen heeft hij uitgewerkt tot een verhaal dat hij kon gebruiken voor deze workshops. Hierin kwamen soms negatieve, maar ook grappige verhalen in naar voren.
Zo belandde Eken in 1993 volledig in de WAO, maar omdat hij vond dat hij veel te jong was om zijn werkende leven vaarwel te zeggen ging hij naar het arbeidsbureau waar hij een ideale baan vond voor 16 uur per week. Eken en werkgever zagen het beide helemaal zitten. Desalniettemin raadde de arbeidsdeskundige van UWV het ten sterkste af de baan te plaatsen omdat Eken te boek stond als een persoon de slechts 10 tot 12 uur werk per week aan kon. Pas nadat Eken had aangetoond dat met alle arbeidstijdkortingen de baan maar voor 14.4 uur per week was en hij nogmaals had duidelijk gemaakt dat hij buitengewoon gemotiveerd was kreeg hij het voordeel van de twijfel.
Door middel van de workshops wil Eken aan de UWV medewerkers met name meegeven dat ieder geval uniek is: “medewerkers moeten zich richten op de cliënt en niet slechts op de regels. Cliënten zijn buitengewoon afhankelijk van UWV, alleen met maatwerk voorkom je dat je de cliënten beknelt.”
Hierna kon de raad aan de slag. Dit ging niet altijd even soepel. De leden van de raad hadden nog niet genoeg kennis van UWV en gingen van tijd tot tijd te snel over tot het geven van adviezen. Naarmate de raad langer functioneerde ging dit steeds beter: “De raad kreeg steeds meer ervaring, dit was onder andere mogelijk omdat UWV ons de mogelijkheid bood om meer kennis van het bedrijf te krijgen doormiddel van werkbezoeken”. Hiernaast trad de raad steeds vaker in dialoog met de districtsmanager zodat ook haar visie en kennis kon worden meegenomen in de adviezen die de cliëntenraad uitbracht. Door deze nieuwe werkwijze zijn de adviezen aanzienlijk verbeterd en werd UWV zienderogen beter in staat om deze in praktijk te brengen.
Naast zijn werkzaamheden voor de cliëntenraad heeft Eken zich ook nuttig gemaakt voor UWV door workshops te geven aan medewerkers. Eken heeft medewerkers van UWV een spiegel voorgehouden door zijn eigen ervaringen als cliënt met ze te delen. Het plan voor deze workshops is ontstaan doordat Eken in de 30 jaar dat hij cliënt is geweest een logboek heeft bijgehouden over zijn ervaringen met UWV. Deze logboekaantekeningen heeft hij uitgewerkt tot een verhaal dat hij kon gebruiken voor deze workshops. Hierin kwamen soms negatieve, maar ook grappige verhalen in naar voren.
Zo belandde Eken in 1993 volledig in de WAO, maar omdat hij vond dat hij veel te jong was om zijn werkende leven vaarwel te zeggen ging hij naar het arbeidsbureau waar hij een ideale baan vond voor 16 uur per week. Eken en werkgever zagen het beide helemaal zitten. Desalniettemin raadde de arbeidsdeskundige van UWV het ten sterkste af de baan te plaatsen omdat Eken te boek stond als een persoon de slechts 10 tot 12 uur werk per week aan kon. Pas nadat Eken had aangetoond dat met alle arbeidstijdkortingen de baan maar voor 14.4 uur per week was en hij nogmaals had duidelijk gemaakt dat hij buitengewoon gemotiveerd was kreeg hij het voordeel van de twijfel.
Door middel van de workshops wil Eken aan de UWV medewerkers met name meegeven dat ieder geval uniek is: “medewerkers moeten zich richten op de cliënt en niet slechts op de regels. Cliënten zijn buitengewoon afhankelijk van UWV, alleen met maatwerk voorkom je dat je de cliënten beknelt.”
